belanegara – ข่าวการเสนอให้โซโลกลายเป็นเมืองพิเศษกำลังเป็นที่สนใจอย่างมาก ไม่เพียงแต่เรื่องของสถานะทางการปกครองเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผลกระทบต่อเศรษฐกิจในพื้นที่ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องเงินเดือนขั้นต่ำ (UMR) และค่าครองชีพ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชน
จากข้อมูลล่าสุดที่ belanegara.co รวบรวมได้ พบว่าในปี 2568 เงินเดือนขั้นต่ำในเมืองโซโลอยู่ที่ 2,416,560 รูปีห์ เพิ่มขึ้น 6.5% จากปีที่ผ่านมา ซึ่งถือว่าสูงเป็นอันดับสองในโซโลราญา รองจากอำเภอการังอัญญาร์ที่มีเงินเดือนขั้นต่ำสูงกว่าเล็กน้อย การปรับขึ้นเงินเดือนขั้นต่ำนี้สะท้อนถึงความพยายามของรัฐบาลในการยกระดับคุณภาพชีวิตของแรงงาน ขณะเดียวกันก็เป็นความท้าทายต่อภาคธุรกิจในการรักษาสมดุลระหว่างการจ้างงานและการบริหารต้นทุน

ค่าครองชีพโดยเฉลี่ยต่อคนในโซโลอยู่ที่ประมาณ 1,603,079 รูปีห์ต่อเดือน (ข้อมูล ณ เดือนมีนาคม 2564) โดยแบ่งเป็นค่าใช้จ่ายด้านอาหารประมาณ 646,543 รูปีห์ และค่าใช้จ่ายอื่นๆ เช่น ที่อยู่อาศัย การคมนาคม และอื่นๆ ประมาณ 1,061,387 รูปีห์ อย่างไรก็ตาม ค่าครองชีพนี้ยังขึ้นอยู่กับไลฟ์สไตล์และการบริโภคของแต่ละบุคคล
เมื่อวันที่ 24 เมษายน 2568 คณะกรรมาธิการที่ 2 ของสภาผู้แทนราษฎรได้เสนอให้โซโลเป็นเมืองพิเศษ แต่ขณะนี้ยังอยู่ในขั้นตอนการพิจารณา และยังไม่มีข้อสรุปอย่างเป็นทางการ การเปลี่ยนแปลงสถานะของโซโลอาจส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจและค่าครองชีพในระยะยาว ซึ่งต้องติดตามสถานการณ์ต่อไปอย่างใกล้ชิด การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน การลงทุน และนโยบายต่างๆ จะเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดทิศทางเศรษฐกิจของโซโลในอนาคต และส่งผลต่อเงินเดือนขั้นต่ำและค่าครองชีพในที่สุด